David Williams, nationaal autojournalist en prijswinnaar op het gebied van verkeersveiligheid
Vraagt u zich wel eens af - wanneer u in het weekend in uw auto stapt voor een leuk uitstapje met het gezin - waarom de wegen meer verstopt lijken met verkeer dan normaal? Geef je het wel eens op, keer je om, ga je terug naar huis en ga je iets anders doen?
Het overkwam ons onlangs en zeker niet voor het eerst; we wilden gewoon een paar uur in een park op slechts zes mijl afstand, een uitstapje dat we in het verleden vaak met de kinderen hebben gedaan, en dat altijd een half uur duurde.
Volgens de routeplanner van AA zou het door het verkeer 27 minuten duren, en dat klonk goed. We hebben het openbaar vervoer overwogen, maar op de website van Transport for London stond dat het een uur en 10 minuten zou duren (inclusief een wandeling van 24 minuten naar het treinstation, een treinreis en vervolgens twee bussen), wat neerkomt op een heen- en terugreis van twee uur en 20 minuten; meer tijd dan we hadden en nog vervelend ook. En ik heb de vreselijke gewoonte om treinen te nemen die ernstige vertraging hebben of geannuleerd zijn.
Bovendien wilde ik mijn pas verworven 'vaardigheden' met mijn camera en nieuw statief op de proef stellen omdat ik onlangs een residentiële wintercursus landschapsfotografie had gevolgd(http://bit.ly/1PHye6m) en, aangezien we de kinderen op sleeptouw hadden, was het veel zinvoller om met de auto te gaan om hen en de bagage te dragen.
Althans, dat dachten we. Na 40 minuten waren we nog niet eens op de helft van het majestueuze Greenwich Park, met zijn prachtige uitzicht op de heuveltop over Londen, en het verkeer rekte zich in de verte uit, nauwelijks bewegend. Uiteindelijk maakte ik een U-bocht en gaven we het op - iets wat een regelmatig voorkomend verschijnsel lijkt te zijn geworden, waardoor weekendplannen in duigen vallen.
Het frustrerende is dat je nooit, echt nooit, weet waarom. Er leken geen wegwerkzaamheden te zijn, ik kon in de buurt geen bewijzen zien van vervoersautoriteiten die belangrijke knooppunten hebben "verbeterd" (een eufemisme in Londen voor het verder in een wurggreep houden van het gemotoriseerde verkeer terwijl ze nieuwe, onnodig brede voetgangers- en fietsvoorzieningen aanbrengen).
Het is niet alleen een probleem in Londen; andere steden hebben met soortgelijke problemen te kampen, zoals ik merk op mijn reizen als reisschrijver; nog niet zo lang geleden verbaasden we ons erover hoe een zo kleine en ogenschijnlijk afgelegen stad als Bath in staat was om op een zondagochtend zo'n dramatische verkeersopstopping te veroorzaken.
Er is natuurlijk nog een andere reden; het aantal auto's en de toename van het verkeer op onze wegen neemt ook toe, en de RAC Foundation heeft daar onlangs cijfers over gepubliceerd. Blijkbaar is het aantal auto's op de Britse wegen alleen vorig jaar al met 600.000 gestegen. Uit de laatste cijfers blijkt dat er in het derde kwartaal van 2015 25,8 miljoen auto's met een rijbewijs waren, tegenover 25,2 miljoen in dezelfde periode van 2014.
Sinds 2011 is het aantal in Engeland met ongeveer 1,6 miljoen gestegen, in Schotland met 142.000 en in Wales met 69.000. De grootste stijging deed zich voor in Zuidoost-Engeland, met 373.200 meer auto's in vijf jaar tijd.
Ze blijven maar komen en dat is natuurlijk goed voor de economie. Volgens de Society of Motor Manufacturers and Traders zijn er in 2015 2,63 miljoen nieuwe auto's gebouwd, een stijging van 6,3% ten opzichte van het jaar ervoor. De productie bereikte ook een hoogtepunt in zeven jaar. Ook goed nieuws voor de werknemers.
Maar waar blijft het voor gezinnen die in het weekend met de auto naar huis willen? Helaas weet ik het antwoord niet, hoewel ik er zeker van ben dat we op een dag gedwongen zullen worden om een vorm van rekeningrijden te overwegen, mogelijk in plaats van de traditionele motorrijtuigenbelasting om het verkeer tegen te gaan. Meestal fiets ik voor lokale ritten, waar ik van houd (en je kunt nog steeds alles filmen terwijl je doortrapt, zoals ik onlangs ontdekte met de prachtige Bike Cam van Nextbase). Maar wij vinden het te gevaarlijk voor onze kinderen, die te kostbaar zijn om risico's te nemen in wat verkeersagenten soms de 'gehaktmolen' noemen, en voor wie een moment van onoplettendheid of impulsiviteit gruwelijke gevolgen kan hebben.
Misschien bind ik de volgende keer mijn statief en camera wel op mijn motor en doe ik het op die manier. Maar het zal zeker geen familie-uitje worden.
