David Williams, krajowy dziennikarz motoryzacyjny i laureat nagrody bezpieczeństwa ruchu drogowego

Volvo XC90, dzięki swojemu dużemu, leniwemu silnikowi, praktyczności, komfortowi, przystojnemu wyglądowi, napędowi na cztery koła i łatwości prowadzenia, stało się w ostatnich latach czymś w rodzaju rodzinnej podstawki motoryzacyjnej. Od dawna jestem jego fanem.

Teraz pojawił się nowy model, który pod większością względów jest jeszcze lepszy: bardziej przestronny, cichszy, lepiej się prowadzi i jest naszpikowany nowymi przydatnymi technologiami. Brakuje mi jednak "burczenia" starego pięciocylindrowego silnika o pojemności 2,5 litra, który został zastąpiony przez czystszą, oszczędniejszą i zaskakująco mocną czterocylindrową jednostkę o pojemności 2 litrów.

Jedną z bardziej przydatnych cech XC90, wspólną obecnie dla wielu prestiżowych samochodów, jest adaptacyjny tempomat. Przypomina on zwykły tempomat, z tą różnicą, że wykorzystuje czujniki do "utrzymywania" samochodu w określonej odległości od pojazdu jadącego z przodu podczas jazdy, przejmując w tym celu kontrolę nad pedałem gazu i hamulca.

Dzięki temu - na przykład podczas długiej podróży autostradą - można ustawić idealną prędkość i pozwolić, aby samochód przejął kontrolę, mając pewność, że jeśli pojazd z przodu zwolni lub zatrzyma się, kierowca również to zrobi - automatycznie. Za pomocą prostego elementu sterującego na kierownicy można nawet wybrać, w ramach fabrycznie ustawionych limitów, w jakiej odległości od samochodu jadącego z przodu ma się znajdować kierowca.

System ten jest genialny i działa fantastycznie w nowym XC90, dokładnie wyczuwając, kiedy kierowcy przed nim zwalniają, ale nie zrażając się "nieporządanymi" sytuacjami na drodze, jak to bywa w przypadku niektórych systemów.

Wyjątkiem jest jazda we Francji, gdzie system ten jest niemal bezużyteczny. Tam, bez względu na to, jak niewielki odstęp ustawisz między sobą a samochodem jadącym z przodu, lekkomyślni francuscy kierowcy zdają się postrzegać każdą wolną przestrzeń na zewnętrznym pasie autostrady jako osobistą zniewagę.

Nieważne, z jaką prędkością jedziesz, nieważne, ile tysięcy samochodów jest przed Tobą na całej długości drogi od południowego wybrzeża do Paryża, oni będą gonić Cię z tyłu, gniewnie błyskając światłami, ponieważ najwyraźniej nie jesteś wystarczająco blisko samochodu z przodu, aby przeczytać egzemplarz Le Figaro w samochodzie pasażera.

Jeśli nie uda Ci się zręcznie zjechać na prawo, aby ich przepuścić, będą siedzieć niebezpiecznie blisko Twojego tylnego zderzaka. Wiesz tylko, że jeśli będziesz musiał ostro zahamować (lub zrobi to za Ciebie samochód), wjadą przez tylną szybę. Z chrupnięciem.

Nawet przy ustawieniu, w którym znajdujesz się najbliżej samochodu jadącego z przodu, wykorzystają pierwszą okazję, aby ruszyć i skręcić przed siebie. To szaleństwo - czasami niemal samobójstwo. Z pewnością nie pozostaje to bez związku z faktem, że w ubiegłym roku liczba ofiar śmiertelnych wypadków drogowych we Francji, która liczy niewiele więcej mieszkańców niż Wielka Brytania - 66,03 mln (w porównaniu z 64,1 mln w Wielkiej Brytanii) - wyniosła szokujące 3 103 w porównaniu z 1 730 w Wielkiej Brytanii.

Jedna śmierć to o jedną za dużo, a nasz własny rekord jest bardzo daleki od doskonałości, ale błogo było powrócić na brytyjskie autostrady, gdzie, nawet jeśli wyglądają niechlujnie w porównaniu z pięknymi Autoroutes we Francji, o wiele rzadziej dochodzi do wyprzedzania.

Uwielbiam wakacje i jazdę samochodem we Francji. Ale nie mogę się doczekać, kiedy dostanę w swoje ręce nową kamerę cofania Duo firmy Nextbase, pierwszą, która filmuje zarówno do przodu, jak i do tyłu. Udowodnienie, że za Tobą jechał idiota, będzie niewielką rekompensatą w przypadku kolizji spowodowanej przez osobę jadącą za Tobą, ale być może internetowe nagrania z kamery na desce rozdzielczej przedstawiające idiotów podjeżdżających z tyłu w ostatnich chwilach prowadzących do kolizji mogą pomóc zmienić opinię publiczną i sprawić, że drogi staną się bezpieczniejsze.