David Williams, nationaal autojournalist en prijswinnaar op het gebied van verkeersveiligheid

Het is één ding om te schrijven over het kopen en verkopen van auto's, maar iets heel anders om het zelf te doen. In mijn tijd als autojournalist heb ik veel dealers en verkopers gezien en veel experts uit de sector geïnterviewd - maar ik heb nog nooit een gloednieuwe auto gekocht. Het was dan ook een hele ervaring toen ik onlangs een proefrit maakte in de nieuwe Discovery Sport van superb Land Rover en hun persbureau mij voorstelde om bij een lokale dealer hetzelfde officiële overdrachtsproces te doorlopen dat klanten doen wanneer ze hun nieuwe auto in ontvangst nemen. Gewoon om te zien hoe het was. Ik kwam aan bij Lookers Battersea, in Zuid-Londen en 'mijn' auto was verborgen - autoshowstijl - onder een grote zwarte lijkwade, naast een sokkel met de tekst 'Welcome Mr Williams'.

Ik werd opgewacht door merkambassadeur Claudio Calabrese, die elke week zo'n 20 overdrachten uitvoert voor Lookers Land Rover en zich heeft moeten verdiepen in de fijnste nuances van het bedienen van elk Land Rover-model dat te koop is... en dat betekent niet alleen uren training, maar ook het doornemen van het handboek van elke auto. En toen kwam het magische moment. Claudio trok de bekleding eraf en daar stond 'mijn' Discovery Sport, indrukwekkend in Scotia Grey met Ebony interieur en contrasterend zwart, panoramisch dak. Inderdaad, heel strak. Wat volgde was een les in hoe je een 'klant' niet alleen het gevoel geeft dat hij gewaardeerd wordt en een beetje speciaal is, en hoe je hem op de hoogte brengt van de belangrijkste functies van de auto, maar ook hoeveel er te ontdekken valt over hoe je een gloednieuwe auto anno 2016 bedient.

Eerst praatte Claudio me bij over het gebruik van de nogal elegante sleutelhanger (niet zo voor de hand liggend als je zou denken als je de verschillende instellingen in aanmerking neemt), gevolgd door een paar tips over hoe je het alarm doeltreffend kunt gebruiken. Daarna vertelde hij me over de achteruitrijcamera, en wat de verschillende, bewegende lijnen op de monitor betekenden (ze geven aan hoeveel 'speelruimte' je hebt bij het achteruitrijden in een krappe ruimte). Hij vertelde me hoe ik de schakelpaddles moest gebruiken en hoe ik de negenversnellingsbak weer in 'auto' kon zetten (door de rechterpeddel een paar seconden ingedrukt te houden), wat de voordelen waren van de 'sport'-stand (meer puf) en hoe de elektronische handrem automatisch loslaat bij het wegrijden. Nog interessanter was de Terrain Response. Je hebt niet langer alleen Land Rover's legendarische vierwielaandrijving, maar ook speciale instellingen om hem te helpen het beste te maken van verschillende omstandigheden, waaronder één voor gras/grind/sneeuw, één voor modder/sporen, één voor zand/grind en 'Dynamic' "om het volledige potentieel van de auto op de weg te benutten". Hij praatte me ook bij over de Hill Descent Control die je op gladde hellingen onder controle houdt (ik weet zeker dat hier een metafoor voor het leven in het algemeen in zat), en toen ging het verder met de verwarming, ventilatie, het koppelen van de telefoon aan de auto, navigatie en de 'magische' TV die, als de auto in beweging is, bekeken kan worden door de passagier (die een koptelefoon gebruikt), maar gelukkig niet door de bestuurder.

Ander nuttig advies volgde over hoe de sfeerverlichting in te stellen voor de 'juiste' stemming, het gebruik van de snelheidsregelaar en de begrenzer, zelfs hoe de ruitenwissers in te stellen in afwachting van sneeuw of vorst, zodat ze 's nachts niet vast komen te zitten aan de onderkant van het scherm. Er is zelfs een Valet-instelling die de toegang tot gevoelige informatie op de computer blokkeert, mocht u de sleutels aan een garage of parkeerwacht overhandigen. Inderdaad slim spul. Maar niet zo slim als het vermogen van de auto om verkeersborden te herkennen - en er informatie uit te halen - of de autonome noodremfunctie van de auto en de Lane Departure Warning.

Na een half uur had ik het gevoel dat ik alles onder controle had. Totdat ik door het instructieboekje begon te bladeren en me realiseerde dat ik met 356 pagina's aan extra informatie nog maar een tipje van de sluier had opgelicht van deze zeer capabele en veelzijdige nieuwe auto die vorig jaar werd geïntroduceerd. Dus mijn nieuwjaarsvoornemen? Doen wat ik eigenlijk al jaren had moeten doen, en me veel meer inspannen om het handboek door te bladeren voor elke andere auto of motorfiets waarmee ik in de loop van het jaar een proefrit zou maken. Je weet maar nooit wat er nog te ontdekken valt...